REHABILITACJA ZWIERZĄT – to w weterynarii nie nowość

 
Rehabilitacja zwierząt to, wbrew  powszechnym sądom, dziedzina medycyny dość wiekowa; właśnie na podstawie pracy ze zwierzętami opracowywano schematy postępowania z ludźmi. Dopiero wraz z rozwojem nauki i znacznym zaawansowaniem technik fizjoterapeutycznych dla ludzi doszło do odwrócenia sytuacji. Teraz schematy rehabilitacji człowieka możemy dostosowywać do naszych pacjentów.  

FIZJOTERAPIA (z greckiego „physis”= natura, przyroda, życie „therapeia” = leczenie) to dyscyplina medycyny klinicznej wykorzystująca zjawisko reaktywności organizmu na bodźce, która  posługuje się rozmaitymi formami energii występującymi w naturalnym środowisku (nie mylić z medycyną alternatywną).

Metody fizjoterapii wywołują w organizmie dające się zmierzyć reakcje fizjologiczne, naturalne mechanizmy samoregulacji. Mechanizmy te w naturalny, nieinwazyjny sposób pobudzają, usprawniają, aktywują organizm do walki. Poprzez wspomaganie naturalnych możliwości naprawczych organizmu przyspiesza się powrót do pełnej sprawności komórkowej, a co za tym idzie usuwa procesy chorobowe. Zapobiega to też nawrotom chorób i przywraca sprawność fizyczną.  Fizjoterapia zawiera cały wachlarz zabiegów rehabilitacyjnych wykorzystujących naturalne bodźce fizykalne czy klimatyczne. W zależności od bodźca, rodzaju energii wyróżniamy: mechano-, elektro-, magneto-, termo-, hydro-, ultrasono-, foto-, balneo-, aerozolo- oraz inne terapie. To podstawowa klasyfikacja chociaż wiele metod współgra ze sobą i trudno uznać ten podział za wyczerpujący i rozłączny. Niestety nie wszystkie bodźce można zastosować u naszych pacjentów.

 Fizjoterapia przywraca i utrwala zdrowie, gdyż:

•    działa przeciwbólowo, przeciwzapalnie,

•    ma działanie nie tylko lokalne, ale i odruchowe,

• poprawia funkcje ruchowe, przeciwdziałając skutkom dysfunkcji ruchowych (rozluźnia mięśnie, zwiększa ich siłę, zapobiega przykurczom, przywraca prawidłowy zakres ruchu oraz odpowiednią długość i elastyczność tkankom okołostawowym),

•   poprawia zdolność reagowania organizmu na działanie bodźców leczniczych,

•   poprawia, zwiększa i utrzymuje odporność i wydolność organizmu,

•   usprawnia mechanizmy regulacji niemal wszelkich narządów i całego organizmu;  układu krążenia, oddechowego.... dając organizmowi szybką możliwość powrotu do zdrowia,

•   zwiększa ukrwienie, a co za tym idzie poprawia trofikę, ułatwia gojenie.

Poprzez swoje działania stwarza optymalne  możliwości gojenia się struktur wewnętrznych i około stawowych, a przy istniejących, niemożliwych do usunięcia zmianach chorobowych osiągnięcie możliwie najlepszego stanu funkcjonalnego.

Kiedy myśleć o zastosowaniu  fizjoterapii?

Warto myśleć o tym nie tylko, gdy zwierzę przebyło poważne zabiegi operacyjne lub leczone jest z powodu np. chorób zwyrodnieniowych, ale zawsze wówczas gdy  mamy do czynienia u zwierząt z takimi dolegliwościami, przy których my sami  korzystalibyśmy z fizjoterapii.

 Wykorzystujemy ją najczęściej w takich przypadkach jak:  

•    problemy natury ortopedyczno – neurologicznej czyli zaburzeniach ruchowych, czuciowych, przewodzenia nerwowego tj:

•    choroby zwyrodnieniowe,

•    po urazach (skręceniach, stłuczeniach, obrzękach),

•    przy dysplazjach stawów,

•    przed- i po-operacjach,

•    problemy związane z kręgosłupem (bóle, wypadnięcie dysku, discospondylitis, spondylomielopathy),

•    zaniki, niedowłady mięśni,

•    przewlekła bolesność natury ortopedycznej czy neurologicznej (utrzymujące się kulawizny, niedowłady, paraliże).

•    problemy natury dermatologicznej

•    gojenia pooperacyjne (nie gojące się rany, blizny)

•    zaburzenia krążenia

•    obrzęki

•    inne dolegliwości skórne

•    otyłość.

Poza kwestiami oczywistymi takimi,  jak rekonwalescencja po zabiegach, wypadkach czy innego rodzaju urazach, kiedy to bezdyskusyjnie warto wspomóc gojenie, zwrócić trzeba też uwagę na następujące  objawy:

o    nawracająca lub stała kulawizna,

o    pogorszenie stanu ogólnego zależne od temperatury na zewnątrz (w chłodne, deszczowe dni),

o    powtarzające się lizanie stawów, częste zmiany pozycji,

o    spadek apetytu,

o    sztywność po aktywności,

o    trudność z wchodzeniem po schodach,

o   zmiany zachowania (osłabienie, agresja w stosunku do innych zwierząt lub domowników),

o   zmniejszona chęć do ćwiczeń, zabaw; na spacerach zwierzę pozostaje w tyle.

Jeśli dostrzegasz któryś z wymienionych symptomów wybierz się  do lekarza weterynarii, bo warto pomyśleć o fizjoterapii.

UWAGA    -    zabiegi fizjoterapii nie zastępują właściwego zaleconego leczenia (farmakologicznego, operacyjnego..); są jedynie postępowaniem uzupełniającym.   W niektórych schorzeniach fizjoterapia stanowi podstawowy sposób leczenia, w innych jedynie uzupełniający.

Kiedy nie myśleć o fizjoterapii?

Odpowiednio dobrana fizjoterapia nie szkodzi ale istnieją ogólne zasady i sytuacje w których nie powinno się wykonywać zabiegów fizjoterapeutycznych.  Odstępujemy od zabiegów gdy mamy do czynienia z:  

➢    chorobą nowotworową,

➢    ciążą,

➢    ciężkimi infekcjami pochodzenia bakteryjnego, wirusowego , grzybiczego,

➢    ciężkimi oparzeniami,

➢    nadczynnością tarczycy,

➢    nieustabilizowaną cukrzycą,

➢    nieustabilizowanymi zaburzeniami krążenia, ciężkimi chorobami serca,

➢    padaczką.

UWAGA - w przypadku rehabilitacji zwierząt przeciwwskazania dotyczą nie tylko samych pacjentów ale również osób zaangażowanych w terapię.

BIOSTYMULACJA LASEREM:

ZASTOSOWANIE:

• BLIZNA – świeża, BLIZNOWIEC
• BÓL OKOLIC KRĘGOSŁUPA m.in. okolicy krzyżowej
• BÓL ŚCIĘGNA ACHILLESA
• CHONDROPATIE (choroby chrząstek)
• CHOROBA ZWYRODNIENIOWA STAWU - ów
• GOJENIE POOPERACYJNE
• KRWIAK
• NERWOBÓL
• NIEDOWŁADY NERWÓW
• OBRZĘK
• ODLEŻYNA
  
•  PATOLOGIA ŚCIĘGIEN
  
• PRZECIWBÓLOWO
  
• RELAKSACJA MIĘŚNI
  
• REUMATYCZNE ZAPALENIE STAWU - ów
  
• SKRĘCENIE
  
• STŁUCZENIE
  
• ZAPALENIA KALETKI
  
• ZAPALENIE POCHEWKI ŚCIĘGNA
  
• ZAPALENIE SKÓRY
  
• ZAPALENIE STAWU - ów
  
• ZESZTYWNIAJĄCE ZAPALENIE STAWÓW KRĘGOSŁUPA
  
• ZŁAMANIE - P-BÓLOWO
  

POLE MAGNETYCZNE NISKIEJ CZĘSTOTLIWOŚCI:

ZASTOSOWANIE :

• ALLOPLASTYKA  (po wszczepieniach implantów: metalowych, z tworzyw sztucznych)
  
• ARTRODEZA (usztywnienie stawów)
• ASEPTYCZNA MARTWICA KOŚCI choroba Legg-Calve-Parthesa
• ATOPOWE ZAPALENIE SKÓRY
  
• BÓL LĘDŹWIOWO-KRZYŻOWY
  
• BÓL NEURALGICZNY –  barku, biodra
• BÓLE MIĘŚNIOWE
•  BÓLE STAWÓW : BIODRA, KOLANA, KOŚCI STĘPU
  
• CHOROBY ŚCIĘGIEN  
  
• GOJENIE POURAZOWE
  
• NIEDOWŁADY (WIOTKOŚĆ, SPASTYCZNOŚĆ)
  
• NIEDOWŁADY (wiotkość, spastyczność)
  
• OBRAŻENIA MIĘKKICH STRUKTUR OKOŁOSTAWOWYCH
  
• OBRZĘK CHŁONNY
  
• OGRANICZENIE RUCHÓW W STAWACH (zmiany zapalne lub zwyrodnieniowe)
  
• OSŁABIENIE MIĘŚNI, ZANIK MIĘŚNI PO URAZIE
  
• OSTEOCHONDROZA
  
• PO ZABIEGACH NA KOŚCIACH  (m.in. po osteostyntezach)
  
• PRZEROST GRUCZOŁU KROKOWEGO
  
• PRZEWLEKŁE STANY ZAPALNE STAWÓW
  
• STAN PO LECZENIU DYSKOPATII
  
• STAN PO LECZENIU OPERACYJNYM MIĘŚNI, ŚCIĘGIEN
  
• STAN PO WSZCZEPIENIU ENDOPROTEZY STAWU
  
• STAW RZEKOMY
• STŁUCZENIA ZWICHNIĘCIA, SKRĘCENIA |”ostre”, SKURCZE
• ŚWIĄD SKÓRY
  
• UTRUDNIONE GOJENIE SIĘ RAN
  
• ZABURZENIA W KRĄŻENIU OBWODOWYM , NIEDOKRWIENIA – kończyna miedniczna, piersiowa
  
• ZAPALENIA KOŚCI
• ZAPALENIA NEREK, ZWAPNIENIE NEREK
• ZAPALENIE WIELOSTAWOWE
  
• ZESZTYWNIAJĄCE ZAPALENIE STAWÓW KRĘGOSŁUPA (spondyloartroza)
  
• ZŁAMANIA – ŚWIERZE, STARE !, TRUDNOGOJĄCE ! – w gipsie, opatrunku
  
• ZŁĄCZENIE BRZEGÓW ODŁAMÓW KOŚCI
• ZMIANY ZWYRODNIENIOWE – rdzenia kręgowego, stawu biodrowego, kolanowego
• ZWYRODNIENIE KOSTNO-CHRZĘSTNE